Voor Zayira voelt azc Pahud al echt als een wijkje

In het nieuwe azc in Utrecht aan de Pahud de Mortangesdreef in Overvecht wonen niet alleen asielzoekers en statushouders, maar ook jongeren. Dit is een kenmerkend onderdeel van de asielopvang volgens het concept Plan Einstein, waar asielzoekers samenwonen met jongeren.  Eén van deze jongeren is Zayira, die sinds kort de sleutel van haar studio heeft bij Plan Einstein Pahud. Als sociaal beheerder en kartrekker van het jongerengedeelte heeft zij er een verbindende rol. We spreken elkaar vlak nadat de eerste azc-bewoners daar kwamen wonen. Zayira is nog volop aan het klussen. ‘Als mijn kledingkast in elkaar zit, ben ik thuis.’

Nieuwe studie, nieuwe stad, nieuwe start
Zayira is bijna 24. Ze is geboren in Suriname, maar er niet opgegroeid. ‘Ik heb er maar één jaar gewoond. Mijn moeder woonde in Nederland en liep stage in Suriname waar zij mijn vader ontmoette. Uiteindelijk zijn we met z’n allen naar Nederland gegaan. Ik heb heel lang in Lelystad gewoond, dat was mijn thuisbasis. Tot ik drie jaar geleden besloot om Kunst en Economie aan de HKU te gaan studeren. Ik dacht: ¨Ik ben 21 en als ik nu niet het huis uitga, wen ik weer aan heen en weer reizen, zoals toen ik nog rechten studeerde. En dan zou ik ook weer lekker in het ¨hotel¨ blijven wonen. Nee, dacht ik toen, een nieuwe studie en nu ook een nieuwe stad. Ik woonde eerst in Kanaleneiland, daarna in Overvecht. Via Wiek van Stichting Tijdelijk Wonen Utrecht hoorde ik van dit project. Ik was al een jaar op zoek naar iets anders. De leefomstandigheden in mijn vorige huis waren niet fantastisch. En dit kwam precies op het juiste moment toen ik stage ging lopen en er ook privé sprake was van een nieuwe start.’

‘Het voelt al als een wijkje’
Zeker 20 jongeren wonen nu op het azc van Plan Einstein Pahud. Sommigen zijn nog aan het verhuizen. Alle 30 units voor jongeren zijn al vergeven. Zayira: ‘Veel studentenwoningen zijn hartstikke gezellig, maar soms niet heel fijn als je al werkt. Ook ik wilde een plekje waar ik rust kon vinden en toch ook mensen kon ontmoeten. Als ik de deur dichttrek, is het binnen stil. Af en toe hoor ik mijn bovenburen met meubels schuiven, want we zitten natuurlijk nog in de verhuisperiode. Maar als ik de roosters dichttrek, hoor ik geen geluiden meer van buiten. Ook de Zuilense Ring hoor je niet.’

‘Het voelt hier al echt als een wijkje. Dat voel je als je thuiskomt, kinderen ziet spelen en mensen om je heen ziet klussen. Heel leuk ook om bij de wasmachines praatjes te maken met de bewoners van het azc. Iedereen kletst gezellig met elkaar en nodigt elkaar uit om even binnen te komen. Ik ben heel benieuwd hoe het gemengd wonen gaat uitpakken. De wil is er om er iets moois van te maken. En de gemeenschappelijke ruimte gaat daar vast heel erg bij helpen. In ons huurcontract staat dat we zeker twee uur per week verbindingen moeten leggen met de andere bewoners. Hoe je dat invult is aan jou. Dat kan zijn een evenement organiseren of gewoon koffiedrinken met iemand die alleen woont. Wij doen ons best om voor sociale cohesie te zorgen. Er zijn al een aantal bewoners en wijkbewoners die samen graag iets met de braakliggende stukken op het terrein willen doen, tuintjes aanleggen bijvoorbeeld. Als dat allemaal kan en mag, staat er een groep van zeker 10 bewoners te trappelen om samen met wijkbewoners aan de slag te gaan.’

Een mini zomerfestival
Samen met Marit is Zayira sociaal beheerder en kartrekker van het jongerengedeelte op de Pahud. Zijn er problemen of vragen? Dan kan er bij deze twee aangeklopt worden. Ook organiseerden zij al iets gezelligs voor alle jongeren om samen wat te gaan drinken en elkaar beter te leren kennen.

Zayira: ‘‘Als kartrekker ben je ook contactpersoon namens de jongeren voor de organisaties die betrokken zijn bij het azc. We overleggen geregeld met Stichting Tijdelijk Wonen (STW) en bespreken wat er speelt. STW is verantwoordelijk voor het jongerendeel van het azc en int de huur. Willen we een moestuin aanleggen of een buurtfeest organiseren, dan bespreken we dat met hen. Zij kijken dan wat daarvoor nodig is.’

De meesten jongeren komen uit de maatschappelijke sector, de kunstsector of het onderwijs. Zayira zit in het derde jaar van Kunst en Economie. Een studie, zegt ze, waarbij je alles doet binnen de kunstensector behalve zelf kunst maken. ‘Ik specialiseer me vooral in theater en evenementen. Zo werk ik als productieassistente bij Utrecht Marketing, waarbij we evenementen organiseren voor de buurt. Ook werk ik als voorstellingsleider bij Podium Hoge Woerd en Theater Kikker. Daar loop ik nu ook mijn stage als programmeur. Ik vind het vooral interessant om bezig te zijn met waar het maatschappelijke en de kunst elkaar raken. We, artistiek leider Iris van den Bergh en ik, hebben een eigen stichting, Theater KOMMA. We maken voorstellingen voor scholen over social media, sexting, pesten, het verliezen van een dierbare; dat soort dingen. Ik hoop heel erg dat ik hier op de Pahud ook iets kan doen met theater. We hebben veel creatieve mensen onder de bewoners en ik heb al best wat festivals georganiseerd. Misschien kunnen we een mini zomerfestival organiseren. Er zijn vast ook azc bewoners die kunnen zingen of dansen en aan het festival willen meewerken.’ En dat is iets om nu al naar uit te kijken!